Jak różnie można postrzegać upływ czasu. Minęło przecież tylko kilka sekund, a Lusi wydawało się, że znacznie więcej. Wstrzymała oddech nie wiedząc, czego się spodziewać.
– Cześć, moja nag… a to co? – podniesiony męski głos wyrażał najwyższe zdumienie.- Co jest u licha? Czytaj dalej
Lampy znajdujące się wysoko nad półkami rozbłysły agresywnie białym światłem. Wdzierało się ono w już przyzwyczajone do ciemności oczy, przekłuwało jak balon wszystkie nabrzmiałe dźwięki i słowa. Cisza zaskoczyła Lusię znienacka. Powieki mrugały energicznie, by przyzwyczaić się do jasności. Mała powoli wstawała z podłogi podpierając się dłońmi. Przez chwilę kręciło jej się w głowie, ale już była tu. Tu i teraz.
– Dziękuję – powiedziała w przestrzeń pełną książek i Czytaj dalej
Lusia z zadowoleniem spojrzała na mężczyznę obdarowując go swoim najserdeczniejszym uśmiechem. Instynktownie potrafiła docenić milowy krok, jaki właśnie dokonał się w życiu tego manekina. Jeszcze raz wyciągnęła palec w kierunku sklepu z bielizną i powiedziała z dumą:
– TAM jest moja Złotowłosa.
Manekin podążył spojrzeniem we wskazanym kierunku. Dziewczynka nie miała okazji dostrzec emocji malujących się na jego twarzy. Przyglądała się Złotowłosej, która schowana nieco między stojakami, najwyraźniej porządkowała miejsce niedawnej kryjówki Lusi. Jasne dłonie delikatnie obchodziły się z finezyjną garderobą rozwieszoną na drobnych wieszakach. Właściwie nie było tam śladu po obecności dziecka, ale lepiej upewnić się, że wszystko jest na swoim miejscu.
– Jasna cholera! Czytaj dalej
ŚWIATŁO LUBNA 